این نسخهٔ پایداری است که در ‏۱۶ سپتامبر ۲۰۲۳ بررسی شده است.

اصیل مرغ کی کمر کو تختی کہتے ہیں۔ اصیل مرغ کی کمر کشادہ اور سخت ہوتی ہے۔

[۵] نخستین مشاهدات ثبت شده از مرغ ابریشمی به نوشته‌های مارکو پولو بازمی‌گردد. مارکوپولو در سدهٔ سیزدهم میلادی و در زمان سفر خود به آسیا، به این‌گونه از مرغ با نام «مرغ خزدار» اشاره می‌کند.[۶] در ۱۵۹۸، اولیس آلدرواندی، یک نویسنده و مورخ طبیعی از دانشگاه بولونیای ایتالیا، رساله‌ای جامع در مورد مرغ‌ها منتشر کرد که همچنان مخاطب دارد و از محبوبیت برخوردار است. او در این کتاب به مرغ ابریشمی با عنوان «مرغ پوشیده از پشم» و گونه‌ای که «شبیه گربهٔ سیاه پوشیده از مو است» اشاره می‌کند.[۷]

اصیل مرغ کی رانوں کے نیچے والے سخت حصے کو نلیاں کہتے ہیں۔ یہ خشک اور سخت ہوتی ہیں‍ حوالہ جات[ترمیم]

مرغ‌های ابریشمی علاوه بر اینکه مادران خوبی برای جوجه‌ها هستند، به آرامی و مهربانی در سراسر جهان مشهور هستند. آن‌ها در نگهداری از تخم‌ها و تعامل با جوجه‌ها عالی هستند. وقتی مرغ‌های ابریشمی در کنار سایر پرندگان نگهداری می‌شوند، به علت طبیعت آرامشان گاه قربانی قلدری گونه‌های پرخاشگر قرار می‌گیرند.[۶] بانتام‌ها[ویرایش]

اچھے اصیل مرغ کی نوک یعنی چونچ موٹی اور چھوٹی ہوتی ہے۔ نوک کا اوپر والا حصہ نیچے والے سے تھوڑا سا لمبا ہوتا اور آگے سے نیچے کا مڑا ہوا ہوتا ہے۔ ایسی نوک کو قُفل نوک کہتے ہیں۔

مرغ ابریشمی از نظر تخم‌گذاری، معمولی است و تخم‌های آن کرم رنگ است. اما اغلب به دلیل کرچ شدن، تخم‌گذاری مرغ ابریشمی متوقف شده و تولید ۱۰۰ تخم در سال، مناسب محسوب می‌شود. با این وجود، مرغ ابریشمی از توانایی بالا و منحصر به فردی در نگهداری از جوجه‌ها برخوردار است و همین امر موجب شده تا از آن‌ها به منظور پرورش جوجهٔ سایر نژادهای پرندگان استفاده شود.

۱ تاریخچه ۲ ویژگی‌ها تغییر وضعیت زیربخش‌های ویژگی‌ها ۲.۱ بانتام‌ها ۲.

صفحه‌هایی برای ویرایشگرانی که از سامانه خارج شدند بیشتر بدانید مشارکت‌ها

یک مرغ ابریشمی مشکی به همراه جوجه‌ای که متعلق به او نیست. مرغ ابریشمی به دارا بودن توانایی بالا در پرورش جوجه و مادری معروف است. دقیقاً مشخص نیست که در کجا و در چه زمانی این‌گونه با ترکیب یافتن ویژگی‌های گونه‌های نخستین به‌وجود آمده‌است؛ با این وجود، شواهد بسیار دقیقی در دست است که مکان پیدایش آن چین باستان بوده‌است. از اینرو، نام دیگری که برای این‌گونه از مرغ استفاده می‌شود، مرغ ابریشمی چینی است. سایر زادگاه‌های احتمالی این‌گونه در آسیای جنوب شرقی و مناطقی از قبیل هند و جاوه است.

ظاهر ایجاد حساب ورود ابزارهای شخصی ایجاد حساب

همچنین مرغ ابریشمی به سبب ویژگی‌های جسمی خاص خود، طبعی آرام و دوستانه دارند. مرغ ابریشمی از اهلی‌ترین گونه‌های مرغ خانگی به‌شمار می‌رود و دارای خصوصیات تخم‌گذاری و مراقبت استثنایی از جوجه‌هاست. اگر چه میزان تخم‌گذاری این‌گونه از مرغ، متوسط و حدود ۳ عدد در هفته است، اما به دلیل ویژگی check here خاص آن‌ها در نگهداری جوجه‌ها، از مرغ‌های ابریشمی برای پرورش تخم‌های سایر گونه‌ها و جوجه‌کشی استفاده می‌شود.[۲][۳][۴]

اصیل مرغبازی میں ایک اچھے اصیل کی شناخت کے لیے مرغ کی چُونچ سے لے کر اس کے پنجے کے ناخنوں تک ایک ایک عُضو کو دیکھا اور پرکھا جاتا ہے۔ ویسے تو اصیل مرغ کی پہچان ایک بہت بڑا موضوع ہے لیکن یہاں ہم اصیل مرغ کی چند موٹی موٹی نشانیوں کا ذکر کرتے ہیں۔

اصیل مرغ کی دُم میں دو طرح کے پنکھ ہوتے ہیں۔ لمبے اور باریک پروں کو سَریاں جبکہ چوڑے اور چھوٹے پروں کو شاہ پَر کہتے ہیں۔

در استاندارد ماکیان استرالیا وزن ۶۸۰ گرم برای نرها و ۵۷۰ گرم برای ماده‌ها اعلام شده‌است.[۱۵] استاندارد ماکیان بریتانیا نیز وزن ۶۰۰ گرم را برای مرغ‌های ابریشمی بانتام نر و ۵۰۰ گرم را برای ماده‌ها اعلام کرده‌است.[۱۶] پرانگشتی[ویرایش]

مرغ‌های ابریشمی استاندارد و اصل، مرغ‌های نسبتاً کوچکی هستند و جنس نر آن‌ها چهار پوند (۱٫۸ کیلوگرم)، و جنس مادهٔ آن‌ها ۳ پوند (۱٫۳۶ کیلوگرم) وزن دارند.[۶] در استاندارد کمال آمریکا، وزن مرغ ابریشمی نر ۳۶ اونس (۱ کیلوگرم) و مرغ ابریشمی ماده ۳۲ اونس (۹۱۰ گرم) ذکر شده‌است.[۵]

تخم‌های مرغ ابریشمی مرغ ابریشمی در برخی از کشورها به عنوان مرغ بانتام شناخته می‌شود. با این وجود، گونه‌های دیگر، بر حسب منطقه و بسیاری از ویژگی‌ها مانند اندازه، متفاوت از مرغ ابریشمی هستند و مرغ ابریشمی بانتام، در واقع به عنوان گونه‌ای متفاوت از مرغ ابریشمی شناخته می‌شود. در آمریکای شمالی، تقریباً تمامی مرغ‌های ابریشمی از نژاد بانتام هستند؛ اما مرغ‌های ابریشمی در اروپا در اندازه و ویژگی‌های استاندارد و اصلی خود هستند.

در اوایل قرن هفتم، در طب سنتی چین، سوپ مرغ حاوی گوشت مرغ ابریشمی به عنوان غذایی شفابخش شناخته می‌شد.[۱۱] روش‌های معمول برای طبخ مرغ ابریشمی به‌صورت گوشتابه، تفت‌آب‌پزی، و کاری است. در سوپ سنتی چینی، به همراه مرغ ابریشمی از موادی از قبیل زالزالک، سیب‌زمینی شیرین چینی، خلال پرتقال و زنجبیل استفاده می‌شود.[۲۱] برخی از رستوران‌های زنجیره‌ای در نواحی مرکزی در غرب، مرغ ابریشمی را به عنوان یک غذای سنتی آمریکایی یا فرانسوی مانند کانفیت طبخ می‌کنند.[۱۱] منابع[ویرایش]

مرغ‌های ابریشمی دارای دو گونهٔ متمایز با پرهای سیخ و بدون آن است. مرغ‌های ابریشمی با پرهای سیخ مانند دارای برآمدگی بیشتر در پرهای ناحیهٔ زیر منقار و پیرامون گوش‌های خود هستند. به‌علاوه مرغ‌های ابریشمی بر حسب نوع رنگ نیز تفکیک می‌شوند. مرغ‌های ابریشمی حاضر در رقابت‌های نمایشی دارای انواع گوناگونی از رنگ‌ها از قبیل سیاه، آبی، نخودی، خاکستری، کبکی و سفید هستند.

یک مرغ ابریشمی کبکی پرهای زینتی مرغ ابریشمی در میان نژادهای مرغ منحصربه‌فرد بود اما در سال‌های اخیر پرهای مرغ ابریشمی به نژادهای متعددی گسترش داده شده‌است که بارزترین نمونهٔ آن بانتام ژاپنی است که اکنون در بریتانیا و هلند متداول شده‌است.